Nou ja, dit ben ik, dit is in ieder geval wat je van mij te zien krijgt. Luister, ik bén niet mijn werk. Maar toch willen mensen weten wie er achter het werk zit. Dus als kunstenaar moet je nadenken voer de vraag hoe je jezelf wilt presenteren. Vertel je alles over jezelf, laat je alles zien? Of trek je een rookgordijn op? Speel je een spel?
Neem Andy, mensen bleven maar aan hem vragen wat hij nou bedoelde, welke diepe betekenis erachter zat. En dan zei hij iets als ‘Ik maak gewoon wat mensen mooi vinden, ik ben een machine’.
Iedereen weer in de war natuurlijk, wat een gast. Hij liet nooit het achterste van zijn tong zien. Tegelijkertijd publiceerde hij wel foto’s van zijn buik na de schietpartij. Ik moest meteen denken aan dat zelfportret van Vincent met zijn oor in het verband. Ergens gooien kunstenaars soms ook zelf olie op het vuur om de mythe in stand te houden. Er wordt veel over kunstenaars beweerd. Soms klopt het, soms is het meer wat men graag wíl denken. Hier zijn vier kunstenaars die zichzelf op een heel specifieke manier presenteren.
